วันอังคารที่ 7 สิงหาคม พ.ศ. 2555

สระน้ำในพระบรมมหาราชวัง


มีอยู่เหตุการณ์หนึ่งซึ่งเป็นเรื่องราวชวนขนลุกที่เกิดขึ้นในสมัยนั้นและยังเล่าสืบต่อกันมาไม่รู้จบว่า
พวกในวังมักมีที่เล่นสำราญสนุกสนาน

ที่บริเวณสระน้ำกว้างขวางแห่งหนึ่งภายในวังหลวง
สระน้ำนี้จะมีท่อธารน้ำไหลเข้ามาจากแม่น้ำเจ้าพระยา
ทั้งสองด้านหัวและท้ายสระ จะมีบันไดอิฐถือปูนเป็นทางสำหรับลงไปตักน้ำได้
ว่ากันว่า

เมื่อแรกสร้างนั้นน้ำเต็มเปี่ยมใสสะอาดดี
เพราะมีกฎข้อห้ามจากเจ้านายไม่ให้ผู้หนึ่งผู้ใดลงไปอาบหรือทำความสกปรกในบริเวณใกล้ขอบสระนั้น

และที่บริเวณสระน้ำนี้ยังมีต้นปีบขนาดใหญ่ สูงระหง
กับต้นจันทน์ทอดกิ่งก้านสาขาใบดกเขียวร่มรื่น
ปีบออกดอกขาวร่วงหล่นอยู่ที่โคนต้น ส่งกลิ่นหอมเย็นชื่นใจ
ชาววังหลวงสมัยนั้นก็มักจะมาเที่ยวเก็บดอกบีบและลูกจันทน์เล่น

แต่ต่อมาได้เกิดเสียงเล่าลือไปในทางไม่เป็นมงคล
ทำให้ชาววังเกิดอาการกลัวผีกันนักหนา
กลางค่ำกลางคืนก็ไม่กล้าออกไปไหน

แม้แต่จะไปอุโมงค์ที่ถ่ายทุกข์ยังไม่ยอมไป
เพราะทางที่จะไปต้องเดินผ่านบริเวณสระน้ำนั้น
ก็ไม่มีใครกล้าเดินผ่าน ทั้งนี้เพราะว่า ....

"พระเจ้าน้องนางเธอ พระองค์เจ้าอรไทยเทพกัญญา"
ซึ่งเป็นพระธิดาพระองค์หนึ่งในดระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว
ซึ่งประชวรด้วยพระโรคเรื้อรังกระเสาะกระแสะอยู่นาน ได้สิ้นพระชนม์ลง

แม้จะทรงรักษาพระอาการประชวรด้วยวิธีแพทย์หลวง
หรือจะทรงหมั่นบำเพ็ญพระกุศลหวังจะให้หายจากพระโรค

ก็ไม่หาย (เล่ากันภายในว่าทรงเป็นพระโรคเกี่ยวกับระบบพระประสาท
และทรงกระทำวัตธิพิฆาตกรรมพระองค์เองจนสิ้นพระชนม์) !!

เมื่อพระองค์เจ้าพระองค์นี้ สิ้นพระชนม์ลง ต่อมาก็มีการโจษจันกันว่า
มีผู้ได้ยินเสียงร้องโหยหวยในยามวิกาล
มีการกล่าวขวัญกันต่อๆมา และสรุปว่าเป็นเพราะเสด็จพระองค์นั้นเพิ่งจะสิ้นพระชนม์
คงจะทรงไปทนทุกขเวทนาอยู่
เลยทำให้หวาดกลัวกันไปทั้งวังหลวง

จนเรื่องนี้รู้ไปถึงพระกรรณพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าฯเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ 5
จึงทรงมีพระราชดำริให้แก้อาถรรพ์นี้

ด้วยวิธีบำเพ็ญพระราชกุศลถวายสังฆทาน
และทรงสั่งให้ขุดสระน้ำขึ้น
เพื่ออุทิศส่วนกุศลส่งไปโปรดพระเจ้าน้องนางเธอพระองค์นั้น ให้พ้นทุกข์

เมื่อวันที่สระน้ำสร้างสำเร็จก็มีพิธีฉลองสระ
บรรดาเจ้านายพระบรมวงศ์ฝ่ายในทั้งหลาย ก็พากันเสด็จมาร่วมบำเพ็ญพระกุศล
ตั้งแต่นั้นมาเรื่องเล่าของชาววังเกี่ยวกับเรื่องดังกล่าวจึงเงียบหายไป

ส่วนสระน้ำที่ขุดใหม่นี้ชาววังในสมัยนั้นจะเรียกว่า "สระพระองค์อรไทย"

แท่นปูนจารึกคำอุทิศ บริเวณทางเข้า " สระพระองค์อรไทย "

" ศุภมัสดุรัตนโกสินทร์ศก ๑๒๔ สุริยคติกาลที่ ๙ เดือนมีนาคม จันทรคตินิยม วันศุกร์ เดือนสี่ขึ้นสิบห้าค่ำ ปีมเสงสัปตศก จุลศักราช ๑๒๖๗ พระเจ้าน้องนางเธอพระองค์เจ้าอรไทยเทพกัญญา ทรงพระดำริห์ว่า จะใคร่บำเพ็ญอุทกทานให้เป็นสาธารณประโยชน์ทั่วไปในบรรดาผู้ซึ่งอยู่ในพระบรม มหาราชวังอันตั้งอยู่ ณ ที่ห่างไกลจากฝั่งน้ำ จึงนำพระประสงค์ขึ้นกราบบังคมทูลพระกรุณาขอพระบรมราชานุญาตแลพระ ราชานุเคราะห์ให้ได้ขุดสระดังความประสงค์ จึ่งทรงพระกรุณาโปรดเกล้า ฯ ให้กองโยธาในกระทรวงวัง จัดการสร้างสระนี้ กว้าง ๕ วา ยาว ๗ วา ๒ ศอก ลึก ๒ วา ได้ลงเขื่อนถือปูนสิเมนมีบันไดลาดศิลาขึ้นลง ปลูกสร้างหลังคาครอบแลรั้วกั้นแล้วสำเร็จเงิน ๘,๖๖๑ บาท ๘ อัฐ จึ่งได้อาราธนาพระสงฆ์เจริญพระปริตพุทธมนต์รับอาหารบิณฑบาตรเป็นเบื้องต้น แห่งทาน แล้วได้มีการแจกสลากต่าง ๆ มีช้างแลกระบือเป็นอาทินับจำนวนถ้วน ๕,๐๐๐ สลาก ทรงบริจาคทั่วไปในบรรดาผู้ซึ่งอยู่ในพระบรมมหาราชวัง ด้วยหวังพระทัยให้เป็นประโยชน์แลยินดีทั่วหน้า ดังอำนาจพระเมตตาแลสาธารณทานอันได้ทรงบำเพ็ญครั้งนี้ จงเป็นอุปการวิธีกางกั้นสรรพพิบัติอันตราย ให้พระโรคเสื่อมคลายทรงพระเจริญศุขศิริสวัสดิ์สิ้นกาลนาน ทรงอุทิศพระกุศลส่วนสาธารณทานนี้แด่ท่านทั้งหลายผู้ได้อนุโมทนาจงสำเร็จความ ปรารถนาในทางธรรม ทั้งประจุบันแลภายน่านั้นเทอญ "

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น